Kəbə ( ' Kub ', ərəbcə [kəbə]), bəzən Kəbə əl-Müşərrəf ( Kəbə-i şərif ) olaraq da adlandır
1
Mötəzilik – dini məsələlərə yanaşmada əqli dəlillərə xüsusi əhəmiyyət verən kəlam məktəbinin mənsubl
11
Müsəlman İslam dininə mənsub insan. İslam inancına görə, Allaha və Allahın təkliyinə, Məhəmmədin s
1
Xaricilər (ərəb. الخوارج; mənası – çıxıb gedənlər) erkən İslam məzhəblərindən biri.
Dini və si
1
Müşəbbihilər Tanrını insan keyfiyyətləri ilə təsəvvür edənlər Orta əsr müsəlman məzhəbi. Onlar müc
1
Cudi Qurani-Kərimə görə böyük tufandan sonra Nuh peyğəmbərin gəmisinin lövbər saldığı dağın adı.
1
Əxbar (ərəbcədir, xəbər sözünün cəmidir) Məhəmməd, onun tərəfdarları (əshabələri) və davamçıları h
İslamda qeybət müsəlman qardaşının haqqında Allahın gizli saxladığı eybini faş etmək hesab olunur, q
2
Üşr (ərəb. ondabir ) – orta əsrlərdə müsəlman dövlətlərində
mövcud olmuş natural vergi. Şəriətə əsas
1
Talaq – İslam dininə görə kişi ilə qadın arasında başlanmış nigaha son vermə.
Öz arvadına talaq ver
1
Şirk Allaha şərik qoşmaq. Ümumiyyətlə şirk tövhidin ziddidir.
Şirkin böyük günah olduğu açıq-aşka
Dəccal İslam dininə görə Qiyamət gününə, Mehdinin zühuruna yaxın çox nəhəng uzunqulağa minib zühur
1
Nüseyrilər, ya da Nusayriyyə (ərəb. النصيرية - Al-Nusayrīyah, ya da ərəb. العلوية - Al-Alawīya) Su
7
Hicrət ərəb sözü olub başqa yerə getmək, köçmək mənasını ifadə edir. Məhəmməd peyğəmbərin və onun
3
İslam
İslam Tarixi
Allah • Quran Peyğəmbər • Həcc Namaz • Zəkat Azan •
1
İcma (Ərəbcə: إجماع) bir İslam hüququ termini.
İcma – lüğətdə bir işə əzm etmək və bir mövzuda hə
Cariyə sosial vəziyyətinə görə məşuqdan daimi asılı olan (maddi vəziyyətinə görə və ya şəxsi asılı
1
İmamət (ərəb. إمامة İmāma; ing. Imamah) - İslam dininin şiə qanadında qəbul edilən dini rəhbərlik və
2
Nəzzam (760, 765, 775 və ya 775, Bəlx, Bəlx vilayəti, Bəsrə və ya İraq – 835, 84
Cüz Cüz' (جزء, cəm halda اجزاء aczâ' ) kəlməsi "hissə" mənasını verir.
"Quran" ilə bağlı bir term