Vəqf (ər.) – dini məqsədlə və ya xeyriyyə məqsədi ilə
dövlətin, yaxud ayrı-ayrı şəxslərin bağışladığı daşınar
və ya daşınmaz əmlak. V. XII-VIII yüzilliklərdə yaranmış, orta əsrlərdə
müsəlman ölkələrində geniş yayılmışdır. Əmlakın v. edilməsi xüsusi
fərmanla (vəqfnamə ilə) rəsmiləşdirilirdi. V. edilmiş əmlak satıla və
ya bağışlana bilməzdi. V.-ə ayrı-ayrı kəndlər, tikililər, yol
kənarlarında və yaşayış məntəqələrindəki su quyuları, dəyirmanlar,
meyvə ağacları və i.a. verilə bilərdi. V. bəzən bütöv vilayətləri də Mütəvəllini çox zaman v. qoyan şəxs təyin edirdi. Bu vəzifə irsən
keçə bilərdi. Mütəvəlli v. gəlirlərinin toplanması və xərclənməsinə
nəzarət edirdi. Sultan Qazan xanın dövründə iri v. yerlərinə xüsusi idarə
divanı (divan-i) baxırdı. Hazırda bəzi müsəlman ölkələrində
(məsələn, Səudiyyə Ərəbistanında) v. indi də qalmaqdadır.